กับดักของวินัยในการฝึก กับการทำลายกล้ามเนื้อและแรงบันดาลใจ

สวัสดีครับ
  ยามว่างหรือกลับจากเลิกงานระยะนี้สนุกกับการเขียนบทความเพาะกายให้ทุกท่านได้อ่านจริงๆ ครับ เพราะส่วนหนึ่งนั้นมาจาก การฝึกจริงๆ ของผม
ที่ครับ วันนี้ ผมขอปรับความเข้าใจเรื่องวินัยในการฝึกสักหน่อย เพราะว่า เมื่อก่อนอาจจะเขียนเข้มไปนิด คือเน้นไม่ให้ ขาด ไม่ให้ ลา กันเลยซึ่งจริงๆ แล้ว
เราหาได้เป็นนักเพาะกายอาชีพไม่ ดังนั้น บางทีต้องมีการพักเหมือนกัน
  ยกตัวอย่างล่าสุดจากตัวผมเอง ผมได้เริ่มต้นแทนน้ำหนักเดิมด้วยน้ำหนักใหม่ ทั้งหมด ในทุกท่าฝึก หารู้ไม่ว่า เมื่อคูณกับจำนวนครั้งในหนึ่งเซ็ทนั่นคือเราอาจรับน้ำหนักมากกว่าปกติทันที ไปเป็นสิบๆ กิโลกรัม จากที่หลายวันก่อนยังไม่เป็นแบบนี้

  แน่ล่ะหลายคนอาจจะมีธรรมชาติที่ทนทานกับการเปลี่ยนน้ำหนักได้ แต่ผมเป็นแบบต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ครับดังนั้น วันแรกหลังจากใช้น้ำหนักที่เพิ่ม
ขึ้น แม้จะลดจำนวนครั้งต่อเซ็ทลง 2 ครั้ง คือทำเพียง 10 ครั้ง แต่พอเช้าวันรุ่งขึ้น เนื่องจากฝึกกล้ามเนื้อส่วนอื่นด้วย ทำให้เกิดอาการระบมแรงและหลายวันกว่าที่เคยเป็นมา อย่างแรกผมรู้ว่ามันเป็นอาการจากการฝึกหนักไปนิด ไม่ถึงกับ Overtrainig แต่ก็ใกล้เคียง อาการปวดในวันแรก เป็นแรงมากโชคดีเป็นวันหยุด วันที่สองเหมือนจะคลายตัว แต่วันที่สามกลับมาระบมในกล้ามเนื้อทุกส่วน โดยเฉพาะส่วนที่เพิ่งเพิ่มน้ำหนักมันระบมแบบที่เรียกว่า Pump สุดยอด หากมันเป็นเพียงวันสองวันผมล่ะไม่กังวลมากแต่พอเข้าวันที่สาม ผมว่า
ผมต้องพักแล้ว เพราะว่า หากไปฝึก คราวนี้อาจจะเป็น Overtraining จริงๆ ร่างกายเราบอกได้ เพราะวันที่ 3 ผมมีอาการเผลอหลับ แม้เพียงหัวถึงหมอนแป๊บเดียว ผมหลับจริงๆ สบายๆมากๆ 3 ชั่วโมงติดๆ วันนั้นผมเลยตัดสินใจงดการฝึกครับ อาการปวดระบมหายไปในวันนี้
ผมก็ทานอาหารตาม diet หรือสูตรการกินอาหารตามปกติ ไม่ได้แปลว่า ลดความอ้วนนะครับ สำหรับคำว่า Diet คำนี้
 
   ซึ่งผมก็สดชื่นมากๆ การตัดสินใจที่ถูกต้อง ฟังร่างกายตัวเองแบบนี้ เรียกว่า ทางสายกลางครับ แม้ว่ามันกลายเป็นว่า ผมไม่ได้ฝึกติดต่อกัน 3 วัน
แต่ผมก็หาได้รู้สึกว่า กล้ามมันหายไปแต่กลับ รู้สึกว่า กล้ามเนื้อสดชื่นต่างๆหาก เหมือนที่เขาว่ากัน กล้ามเนื้อสร้างตัวในวันพักครับ  และจากครั้งนี้
ขอยืนยันว่า การนอนหลับพักผ่อน คือกุญแจสำคัญ ในการพักฟื้นกล้ามเนื้อ หากคุณมีอาการแบบนี้ขณะทำงาน แอบงีบได้สัก 10 นาทีให้รีบทำครับ
มันมีผลดีต่อกล้ามของคุณ

   ดังนั้น จากนี้ไปนะครับ สิ่งที่ผมเน้นคือ ขอให้มีโปรแกรมฝึกที่ชัดเจน ฝึกไปตามนั้น วันพักให้พัก วันฝึกก็ตั้งใจเต็มที่ แต่วันไหนมันอ่อนล้า ระบมจริงๆ
ขอให้หยุดพักเพิ่ม อย่าไปฝืน เพราะเรามีเวลาเล่นกล้ามตลอดชีวิตครับ  คุณเท่านั้นที่รู้จักร่างกายของคุณดีที่สุดครับผม จงใช้ทางสายกลาง ในการฝึกครับ
มันไปสอดคล้องกับคติ ของเต๋าที่ว่า จะทำอะไรอย่าทำไปจนถึงที่สุด เพราะเมื่อใดที่มันสุด มันจะพลิกกลับ ในที่นี้คือ Overtraining ขณะเดียวกัน
ก็อย่าหลอกตัวเอง พักเสียจน สุดขี้เกียจมันก็จะพลิกเช่นกัน เป็นจากเพาะกาย เป็นเลิกไปเลย ดังนั้นจงรักษา ไว้ให้กลางๆ ดีที่สุด ลองเอาวิธีง่ายๆ ที่ผม
ขอ เขียนเป็นวลีสั้นๆ คือ

    เล่นกลางๆ และไต่ระดับขึ้น แล้วเล่นกลางๆ แล้วไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ

ดังนั้นมันจะไม่พลิกกลับ เพราะทุกระดับที่เราไต่ขึ้นไปเราทำกลางๆ ครับ ไม่อ่อนเกินและไม่มากเกินไปนั่นเอง

ขอฝากไว้ให้เอาไปทบทวน

สวัสดี
คุณบอลล์ :0)