การรักษาโปรแกรมการฝึกแม้เวลาเดินทาง หรือมีภารกิจให้ห่างโรงยิม

 สวัสดีครับ

   การกลับบ้านมาพักร้อนครั้งนี้ของผม ได้ลองทำสิ่งที่ คนอ้วน อุ้ยอ้ายคนหนึ่งไม่คิดทำมาก่อนเลยในชีวิต นั่นคือ การกุลีกุจอ จัดโน่น ทำนี่ จนสามารถเล่นเหวตได้
แม้กระทั่งเมื่อกลับมาบ้าน อุปกรณ์ใดๆ แทบไม่มีเลย ดีที่คุณพ่อ ผมท่านรักการกีฬา ทำให้มีดัมบ์เบลล์อยู่บ้าง ตั้ง 3 ลูก ฮา  เป็น 2 kg 2 ลูก อีกลูกเป็น 4 kg.
มานั่งดูแล้วไม่ไหว เราเพิ่งขึ้นน้ำหนักมาเล่น 7.5 kg ได้ไม่นาน จะเอาน้ำหนัก 3 ลูกมาผูกรวมกันแล้วยก ก็ไม่เข้าท่าแล้ว ยังต้องมาแบกน้ำหนักอีก ครึ่งโลคงไม่ไหว เลยมองใหม่ เกิดแนวความคิด กลับบ้านมาแม้เล่นหนักไม่มีอุปกรณ์ ก็เล่นเบาสิ ที่เขาเรียกว่า คงสภาพไว้ หรือ ฝาหรั่งเรียกกันว่า maintain นั่นเอง ว่าแล้วก็เลยเดินทางไปซื้อกับข้าวกับพ่อแม่ แล้วก็ซื้อน้ำหนัก 4 kg. มาอีก 1 ลูกเอาแบบเหมือนกันเป๊ะๆๆๆ เท่านี้ก็เรียบร้อย จะออกกำลังท่าทีละแขนหรือ
 2 แขนพร้อมกันทำได้หมดแล้ว และคนที่เพาะกายเป็นย่อมรู้ว่า ดัมบ์เบลล์ 2 ลูก พอแล้วครับ หล่อล่ำได้แล้ว

      ปัญหายังมีอีกข้อนั่นคือ น้ำหนักมันน้อยกว่า ที่ผมยกอยู่หลายโล แบบนี้ มันไม่สะใจ ก็ไม่เห็นเป็นไร อย่าไปเถรตรงมาก ก็เพิ่มเซ็ทสิครับ ไม่เห็นจะยาก
ผมก็ออกกำลังกาย ทุกท่า เป็น 4 เซ็ทก็จบครับผม แม้จะยังไม่หอบเท่าเล่นน้ำหนักปกติของผมแต่มัน คงสภาพกล้ามไม่ให้หายไปไหนได้แน่นอน อ้อเรื่องการคงสภาพนี่ทำได้จริงๆ นะครับ เพื่อนรุ่นน้องผม เป็นแขกขาว พอดีที่ทำงานผมมีคนนานาชาติครับ เขาเล่นจนกล้ามใหญ่สวยจนประกวดได้ แต่ไม่ได้
ประกวด เพราะอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ไม่นานเขาก็ย้ายที่ทำงาน ทำให้ไม่ได้เล่นกล้ามบ่อย หายไปหลายปี ผมเดาว่าคงกลับไม่ผอมกะหร่องเหมือนเดิม ปรากฎว่าเจอกันอีกที ยังคงบึ้กเหมือนเดิม แต่จากนักกล้ามกลายมาเป็น ล่ำแบบนายแบบ คือลดขนาดลงครึ่งๆ แต่ยังมีกล้ามเหมือนเดิมกล้ามไม่ได้หายไปไหน
จากการนี้เราพบว่า การรักษาสภาพทำได้แน่นอนแม้เป็นปีๆ ไม่ได้เล่น แต่ยังมีการเล่นบ้าง อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง

    พอเพิ่มเซ็ท เมื่อได้ลองออกกำลังในท่าต่างๆ ประมาณ 4 ท่า ในเวลาราวๆ 30 นาที ผมก็ได้ความรู้สึกหลังฝึกระบมเช่นเดิม เลือดลมเดินดีเหมือนฝึกจริงๆ ครับ จริงๆแล้วตามตำรา เขาว่าควรมีสัปดาห์ที่ยกน้ำหนักน้อยๆ มาแทรกบ้างเพื่อให้กล้ามเนื้อพักตัว ก็ดีไปอีกแบบ

    จะเห็นว่า การที่เราเริ่มมาจากฝึกกับน้ำหนักฟรีเวต เมื่อต้องตระเวณไปไกลจากโรงยิม เราก็ยังออกกำลังกายได้ โดยไม่ต้องพึ่ง แมชชีนหรือเคเบิ้ลแต่อย่างใด
แต่พอเราชำนาญแล้วจะใช้ก็ไม่ว่ากันเพราะทักษะมีแล้ว พอไปห่างโรงยิมก็กลับไปหาดัมบ์เบลล์เช่นเดิมได้

   ดังนั้นการรักษาโปรแกรมฝึกจึงทำได้ ไม่ว่าจะเดินทางไปที่ไหน หากเรามีดัมบ์เบลล์ หรือที่ไหนก็ได้ ที่มีดัมบ์เบลล์ ขอให้มีที่น้ำหนักเท่าๆ กัน สัก 2 ลูกรับรองว่าออกกำลังกายได้สบายๆ ไม่ต้องกังวล น้ำหนักน้อยไปก็เพิ่มเซ็ท หากไปเจอน้ำหนักมากๆ ก็ลดเซ็ท ลดจำนวนครั้ง มันปรับได้เอง สะดวกมาก
สำคัญคือเรา ต้องมีใจที่จะเพาะกาย มิใช่พอห่างโรงยิม ก็มีข้ออ้างทันที ไม่ฝึกแบบนี้น่าเสียดาย ครับ

  ลองเอาแนวทางไปประยุกต์ใช้กันนะครับ

สวัสดี
คุณบอลล์ :0)